Overijssel

SP-kandidaat Nicole van Gemert wil een ander EU-landbouwbeleid. Maar het regionaliseren van de landbouw, zoals de SP wil, is nu nog niet haalbaar, vreest ze. Van Gemert verwacht met acties meer resultaat te boeken dan met noeste parlementaire arbeid. (25 mei 2009, Agrarisch Dagblad)

Door Stef Severt

Politieke ervaring kun je Nicole van Gemert, kandidaat voor de SP, niet ontzeggen: vijf jaar lang was ze medewerkster van Kamerlid Krista van Velzen. Daarnaast is ze al enige tijd lid van de Provinciale Staten van Utrecht. Momenteel werkt Van Gemert als beleidscoördinator bij Women in Europe for a Common Future (WECF), een internationaal netwerk van vrouwen- en milieuorganisaties. Voor de WECF lobbyt ze zo nu en dan ook in Brussel. De stap naar het Europees Parlement is dan niet zo groot meer.

De SP is van oudsher kritisch over Europa en de steun aan de landbouwsector. De inkomenstoeslagen wilt u vast afschaffen ...

"Nee. In de ideale SP-wereld zou het landbouwbeleid wel naar de lidstaten terugkunnen; we moeten af van het rondpompen van geld in Europa. Maar op dit moment is dat niet realistisch. Ik vind dat we een vergoeding moeten geven voor landschapsbeheer, wat toch een nutsfunctie is. Daarnaast moeten bovenwettelijke maatregelen op het vlak van dierenwelzijn worden beloond. Dat er een interne markt is, zonder tarieven tussen de lidstaten, vinden wij natuurlijk prima."

Op termijn kan het EU-landbouwbeleid terug naar de lidstaten, zegt u. Bent u niet bang dat dit de eerlijke concurrentie tussen Europese boeren ondergraaft?

"Ook nu wordt de markt verstoord, maar dan internationaal. De SP wordt er vaak van beticht een muur om Nederland te willen bouwen, maar de EU bouwt een muur om Europa heen. De liberalisering van de landbouw is een farce als je kijkt naar de miljardensubsidies. Het ’eigen boeren eerst!’ heeft grote, nadelige gevolgen voor boeren in ontwikkelingslanden. Gooi de grenzen dan helemáál open, zou ik zeggen."

Tijdens een debat, onlangs, noemde u het Europees landbouwbeleid ziek. Wat bedoelde u daarmee?

"Er wordt al jaren gepraat over hervorming van het landbouwbeleid. Maar vooral door toedoen van het CDA is er maar weinig veranderd. Ja, er wordt wat geschoven in het budget, maar het systeem zélf staat niet ter discussie. Boeren zouden een eerlijke boterham moeten kunnen verdienen, zonder subsidie."

Wat moet er dan veranderen?

"Dat veel boeren nu vaak niet kunnen rondkomen is te wijten aan de schaalvergroting. De EU moedigt deze aan, zie de discussie over de melkquota. Ís er een keer een systeem dat goed werkt, laat Europa het weer los. Regulering is bij voedsel juist hard nodig. De huidige overproductie in de landbouw gaat ten koste van milieu en dierenwelzijn en leidt tot dumping van voedsel in arme landen. Regionalisering van de landbouw kan een oplossing bieden."

Doet Europa ook goede dingen?

"Ja, met name op het vlak van natuur en milieu. Milieu houdt niet op bij de landsgrenzen, daar is Europees beleid voor nodig. Nederland zou te beschermen natuurgebieden ook zelf kunnen aanwijzen, dat is waar, maar dat Europa door Natura 2000 een eigen natuurkaart krijgt, vind ik wel mooi."

U wilt activisten, burgers, milieu- en ontwikkelingsorganisaties een stem geven in Brussel. Hoe gaat u dat doen?

"Vooral door buitenparlementaire acties; dat heeft meer zin dan af en toe een amendement indienen. Zo hebben we recent samen met de Nederlandse Melkveehouders Vakbond (NMV) geprotesteerd tegen de afschaffing van de zuivelquota. Daarnaast doen we eigen onderzoek, zoals naar de megastallen. De fracties van de SP in de Staten, in Den Haag en in Brussel werken daarbij nauw samen. Acties zijn ook belangrijk om mensen te binden, om contacten met de afdelingen te onderhouden. Boeren hebben niet veel aan procedures."