Overijssel

Vandaag is bij de behandeling van het deelakkoord Natuur gebleken dat het CDA, de ChristenUnie en de SGP het niet meer zo nauw nemen met het rentmeesterschap. Zij accepteren namelijk een bezuiniging van 70% op het natuurbeleid met als gevolg dat de Provincie natuur moet gaan schrappen. Natuur die juist is aangelegd vanwege het beschermen van de flora en fauna, met de bedoeling de teruggang te stoppen.

Het voorgestelde principeakkoord tussen staatssecretaris Henk Bleker en het interprovinciale overlegorgaan wordt tot 24 december ter ondertekening aan alle provincies voorgelegd. De voorstellen van Bleker zijn ingegeven vanuit een vergaande bezuinigingsdrang van het kabinet. Essentie van dit akkoord vormt een bezuiniging van 600 miljoen euro op natuur en natuurbeheer enerzijds en overheveling van natuurbeleid naar de provincies anderzijds. Om deze reden is volgens de Overijsselse SP fractie dit principeakkoord onacceptabel en daarom heeft de partij tegengestemd. Hieronder een deel van de bijdrage van SP woordvoerder Sybren Gerlofsma.

Woordvoerder Natuur, Sybren Gerlofsma: “Het akkoord kent geen voorstanders, helaas wel voorstemmers. Dit is verklaarbaar, want dit voorgestelde natuurakkoord ként geen voordelen. De tekst in de aanbiedingsbrief van GS noemt slechts een aantal afwegingen, maar geen voordelen. De overheveling van uitvoering natuurbeleid van Rijk naar Provincie lijkt op het eerste gezicht een voordeel, maar is dat niet, omdat er 600 miljoen euro aan bezuinigingen tegenover staan. Het voorstel van een werkgever aan zijn werknemers om hun werkindeling voortaan zelf te mogen bepalen tegenover een salarisverlaging van 70%, wordt door de werknemer niet ervaren als een voordeel, lijkt mij. Het ontbreken van voordelen is voor ieder weldenkend mens een reden om een contract niet te ondertekenen.

Het tóch ondertekenen kan alleen ingegeven worden door angst, angst voor de gevolgen van niet tekenen. Staatssecretaris Bleker maakt hier handig gebruik van door dit akkoord te presenteren in het kader van slikken of stikken. Dit voorliggende stuk heeft daarom het karakter van een wurgakkoord, voor ieder fatsoenlijk mens een reden om te protesteren.
Eventuele angst, om buiten het coalitieboekje te gaan, is ongegrond. Het Overijsselse coalitieakkoord spreekt toch nergens over het slaafs volgen van dwaze plannen van dwaze bewindslieden? Of bestaat er in Overijssel een niet geschreven achterkamertjesdeal, dat alle voorstellen van het college ongeacht de inhoud met een vóórstem worden beloond?

Gelukkig is er nog hoop, ook voor Overijssel. Die hoop put ik uit het diverse stemgedrag in andere provincies en uit het vertrouwen in de wijsheid en integriteit van de Statenleden in dit huis. De christelijke partijen belijden een beheerstaak voor de mens over Gods schepping. Als een beheerstaak voor 70% wordt uitgehold, kan er geen sprake meer zijn van goed rentmeesterschap. De CDA gedeputeerde in Limburg had de moed te zeggen niet blij te zijn met dit akkoord. Is de stilte over dit onderwerp bij het CDA soms een uiting van plaatsvervangende schaamte? Leden van de Christen Unie stemden in meerdere provincies tegen dit akkoord. De SGP staat bekend als een partij met gezagsgetrouwe mensen. Alleen bij principiële zaken wordt er afgeweken van deze trouw aan het gezag. De huidige SGP senator schreef zelfs ooit een boekje over burgerlijke ongehoorzaamheid. Tot dit laatste wil ik u niet verleiden. Maar ik mag toch wel aannemen dat beheer van het deel van de schepping, dat we natuur noemen, voor u minstens even belangrijk is als bijvoorbeeld de zondagsrust. De liberaal Ed Nijpels, die in de op een na mooiste natuurprovincie de natuur heeft leren waarderen, bestempelt dit akkoord als een zwarte bladzijde voor de Nederlandse natuur. Ik mag er toch van uitgaan dat er niet alleen wijze VVD ers búiten dit huis worden gevonden.
Van alle door mij nog niet genoemde partijen stemden de leden in de andere provincies uiteenlopend, ook van de SP. Dit geeft aan hoe sterk dit onderwerp leeft, hoe sterk dit een zaak is van hoofd én van hart.”